“Το σχολείο έχει πάψει να είναι σχολείο, οι εκπαιδευτικοί σε εγκατάλειψη – Η ΕΛΜΕ, με μόνο καταγγελτικό λόγο και ισχνή παρουσία στην καθημερινότητα των συναδέλφων, χάνει τον λόγο ύπαρξης”
Ανακοίνωση της «Προοδευτικής Ενότητας» καθηγητών Ηρακλείου (ΠΕΚ) για τη συγκρότηση του ΔΣ της ΕΛΜΕ Ηρακλείου:
Το σχολείο τα τελευταία χρόνια έχει χάσει την πνοή του.
Είναι αντιμέτωπο με τις συνέπειες της δίχρονης σχεδόν διακοπής της φυσικής του λειτουργίας και της κυβερνητικής αδιαφορίας: παραβατικότητα, υποεκπαίδευση, εντάσεις στις σχέσεις, γραφειοκρατία, διοικητισμός, ασφυκτικός έλεγχος, οικονομική και κοινωνική απαξίωση των εκπαιδευτικών.
Η Κυβέρνηση της Ν.Δ. και το Υπουργείο Παιδείας συμπεριφέρονται σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, σα να μη συμβαίνει τίποτα. Κανένα σχέδιο, κανένα πρόγραμμα για τα προβλήματα που πνίγουν την εκπαίδευση.
Το σχολείο έχει πάψει να είναι σχολείο
Η βία, η παραβατικότητα, η κακή ψυχολογία των μαθητών, τα πολλαπλά προβλήματα των οικογενειών τους και της οικονομικής ανέχειας, το ξεθώριασμα των φιλοδοξιών τους και των ονείρων τους και η αγωνία τους για το μέλλον τους, πολιορκούν τους θεσμούς της μάθησης και της αγωγής. Διαμορφώνουν ένα δυστοπικό περιβάλλον.
Οι εκπαιδευτικοί σε εγκατάλειψη
Ζούμε σε καιρούς ερήμωσης της επαγγελματικής μας λειτουργίας. Ο ρόλος μας έχει αλλοτριωθεί. Άσχετα με την εκπαίδευση διοικητικά καθήκοντα και πολλαπλά εξωεκπαιδευτικά προβλήματα έχουν αλλοιώσει τον παιδαγωγικό μας ρόλο.
Η οικονομική εξαθλίωσή μας, ιδιαίτερα στους νέους καθηγητές / στις νέες καθηγήτριες που ζουν πολλά χρόνια μακριά από τις οικογένειές τους, ακυρώνει τον ρόλο μας. Προσβάλλει την προσωπικότητά μας!
Το Υπουργείο λειτουργεί ως παρατηρητής της απαξίωσης και της δυσλειτουργίας στο παιδαγωγικό έργο και στο σχολικό περιβάλλον !
Το «φαίνεσθαι» και η επικοινωνία είναι τα μόνα που ενδιαφέρουν την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.
Διοικούν (ή νομίζουν ότι διοικούν) ερήμην των εκπαιδευτικών, των μαθητών, της σχολικής πραγματικότητας.
Κατακλύζουν τα σχολεία και τα ΜΜΕ με τίτλους κενούς περιεχομένου:
Προβάλλουν ως κατόρθωμα την αυτοαξιολόγηση αδιαφορώντας για την ουσία ότι πρόκειται για μία άνευ περιεχομένου, μηδενικού αποτελέσματος γραφειοκρατική διαδικασία που δεν προσφέρει στη μαθησιακή παιδαγωγική λειτουργία, και το μόνο που κατορθώνει είναι να φορτώσει τους εκπαιδευτικούς με ένα επιπλέον γραφειοκρατικό “καθήκον”.
Επαίρονται για την εφαρμογή νέων θεσμών (μέντορες, ενδοσχολικούς συντονιστές, εκπαιδευτικούς ομίλους) αποκρύπτοντας ότι σε αντίθεση με το Ευρωπαϊκό παράδειγμα απουσιάζει επιδεικτικά της εφαρμογής των θεσμών αυτών η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, ο σχεδιασμός του προγράμματος, η παραγωγή του κατάλληλου επιμορφωτικού και υποστηρικτικού υλικού αλλά και η διασφάλιση κινήτρων – προϋποθέσεων για την ανάληψη του ρόλου από έμπειρους εκπαιδευτικούς.
Να ενώσουμε τις φωνές μας και τις δυνάμεις μας
Να διεκδικούμε. Να αγωνιζόμαστε. Να δημιουργούμε. Να διαπαιδαγωγούμε.
Να αγωνιζόμαστε για το σχολείο της χαράς και της αισιοδοξίας, της γνώσης και της παιδείας. Για το σχολείο του πολιτισμού.
Δυστυχώς, ενώ θα έπρεπε στο συνδικαλιστικό λόγο και στη συνδικαλιστική πρακτική να υπάρχουν ως βασικά στοιχεία η πρόταση, το επιχείρημα, η μελέτη και η τεκμηρίωση, η διάθεση σύνθεσης και διαμόρφωσης σύγχρονων θέσεων, κυριαρχούν τελικά η μισαλλοδοξία, ο φανατισμός, η άρνηση, η «δαιμονοποίηση» των αντιπάλων.
Το σχολείο είναι η ζωή μας…
Γι΄αυτό οφείλουμε να δημιουργήσουμε φωτεινή εικόνα στο εκπαιδευτικό μας επάγγελμα.
Να διεκδικήσουμε μισθούς αξιοπρέπειας, σχολικές συνθήκες παιδείας!
Σηματωροί μας: η παιδαγωγική μας ακτινοβολία, η ενότητά μας στους Συλλόγους Διδασκόντων, στο εκπαιδευτικό μας κίνημα.
Η ΕΛΜΕ…
Σε χρόνια κρίσης και ολόπλευρης επίθεσης στον κόσμο της εργασίας η ΕΛΜΕ οφείλει να αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε συνάδελφο.
Η ΕΛΜΕ, με μόνο καταγγελτικό λόγο και ισχνή παρουσία στην καθημερινότητα των συναδέλφων, χάνει τον λόγο ύπαρξης. Απομακρύνεται από τους συναδέλφους που αδιάφορα παρακολουθούν παραταξιακά παιχνίδια και χειρισμούς κορυφής. Η συμμετοχή στις εκλογές και στις όποιες δράσεις της ΕΛΜΕ αποδεικνύει του λόγου το αληθές. (Ψήφισαν 900 συνάδελφοι από τους 2600. Στις εκλογές συμμετείχαν 6 παρατάξεις.)
Εν κατακλείδι…
α) οι τρεις τελευταίες παρατάξεις (Αγωνιστική Παρέμβαση, Αριστερή Παρέμβαση και Αγωνιστικές Κινήσεις) σύμφωνα με την εκλογική διαδικασία της 21ης Δεκεμβρίου, προβαίνουν σε μια αντιδεοντολογική επίδειξη δύναμης ισχύος με κοινή δήλωση τους περί ανάληψης όλων των θέσεων του προεδρείου. Τούτο αντιβαίνει στην σύνθεση απόψεων καθώς αγνοούν και αποκλείουν τις δυο πρώτες παρατάξεις της εκλογικής διαδικασίας Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών και ΣΥΝΕΚ.
β) με βάση τους συσχετισμούς σε ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ, η μειοψηφία της ΟΛΜΕ είναι πλειοψηφία στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Ηρακλείου, με αποτέλεσμα οι αποφάσεις των δύο οργάνων να συγκρούονται και να εκτιθέμεθα πολιτικά και προσωπικά. Πέραν τούτου, η πλειοψηφία στο ΔΣ της ΕΛΜΕ, περιφρονεί τις αποφάσεις του πρόσφατου συνεδρίου της ΟΛΜΕ (που εκφράζει την πλειοψηφία του κλάδου), γεγονός που έρχεται σε αντίθεση προς τις δικές μας αρχές και αξίες. Ως εκ τούτου,
ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ
ότι δεν θα διεκδικήσουμε καμιά θέση στο Προεδρείο της ΕΛΜΕ Ηρακλείου. Είμαστε μια παράταξη που ξέρουμε να συνθέτουμε και όχι να αποσυνθέτουμε, μια παράταξη με θετικό προσανατολισμό και όχι με αρνητισμό και πολιτική μισαλλοδοξία, μια παράταξη που πιστεύει σε δημοκρατικές διαδικασίες.
Δεν θα γίνουμε επαίτες σε κανένα και σε καμία παράταξη. Θα συνεχίσουμε να αφουγκραζόμαστε τους εκπαιδευτικούς, τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους, και με γνώμονα την αξιοπρέπεια και τον ορθολογισμό θα είμαστε παρόντες και θα υπηρετούμε τους συναδέλφους μας.
